هدف این است که مشخص شود آیا اتحادیه‌های کارگری درست می‌گویند که نه تنها هفته کاری چهار روزه می‌تواند کارکنان را سالم‌تر و شادتر کنند، بلکه بهره‌ورتر هم می‌کند.
انتظار می‌رود بیش از ۷میلیون نفر تا سال ۲۰۳۵ نیروی کار آلمان را ترک کنند زیرا نرخ زادوولد و مهاجرت بسیار کمتر از آنچه برای جایگزینی جمعیت سالخورده نیاز است، فاصله دارد.
طرفداران هفته کاری چهار روزه استدلال کردند این هفته می‌تواند پتانسیل‌های دست‌نخورده را به بازار کار آلمان جذب کند.
این پروژه بر تغییر گسترده‌تر در بازار کار آلمان تاکید می‌کند که کمبود کارگران ماهر بر شرکت‌ها فشار می‌آورد. کمبود، همراه با تورم بالا، کارکنان را در سراسر صنایع ترغیب کرده است تا به دنبال افزایش دستمزد و حفظ انعطاف‌پذیری و استقلالی باشند که در طول همه‌گیری به دست آورده‌اند.
در حالی که کارکنان ساعات کمتری در طول آزمایش با دستمزد یکسان کار می‌کنند، خروجی آنان باید ثابت بماند، یا حتی افزایش یابد. انتظار می‌رود شرکت‌ها از کاهش غیبت‌های پرهزینه به دلیل استرس، بیماری و فرسودگی شغلی نیز بهره‌مند شوند.
در پرتغال، سطح اضطراب و مشکلات خواب تقریباً ۲۰ درصد کاهش یافته است. شرکت‌های آلمانی امیدوارند دستاوردهای مشابهی داشته باشند.
اقتصاددان مؤسسه تحقیقات بازار کار در نورنبرگ گفت بدون پیشرفت در این زمینه‌ها، بعید است که کارگران آلمانی صرفاً با کاهش ساعات کار، افزایش بهره‌وری قابل توجهی داشته باشند.
وی افزود هفته چهار روزه، اگر موثر باشد، در درازمدت هم برای ما هزینه‌ای نخواهد داشت.
در حالی که آلمان به مراتب بیشترین بازده اقتصادی را در اروپا دارد، فقدان سرمایه‌گذاری در نوآوری و دیجیتالی‌شدن مانع از افزایش بهره‌وری شده است.
انتهای پیام